Τα πρώτα χρόνια της ζωής αποτελούν κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξη του μικροβιώματος του εντέρου και του ανοσοποιητικού συστήματος [1,2]
Το έντερο φιλοξενεί το 70-80% των ανοσοκυττάρων.[3] Κατά τις πρώτες 1000 ημέρες της βρεφικής ζωής, αυτά τα κύτταρα αρχίζουν να αποικίζουν το έντερο, θέτοντας τα θεμέλια του ανοσοποιητικού συστήματος του παιδιού. Οι διαταραχές σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης μπορεί να επιφέρουν συνέπειες για την υγεία κατά τα μεταγενέστερα στάδια της ζωής.[1,4] Μία από τις συνέπειες αυτές είναι ο αυξανόμενος κίνδυνος για ανάπτυξη αλλεργιών που εκδηλώνονται όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια. Έχοντας αυτό κατά νου, τα αρχικά χρόνια της ζωής μας αποτελούν σημαντική ευκαιρία για να επηρεάσουμε θετικά την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος και του μικροβιώματος του εντέρου. [1,2]
Η ισορροπία του εντέρου είναι σημαντική για την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος [4-7]
Υπάρχει πληθώρα κλινικών στοιχείων που δείχνουν ότι το ισορροπημένο έντερο κυριαρχείται από ένα είδος ωφέλιμων βακτηριδίων, που είναι γνωστά ως bifidobacterial ή δισχιδή βακτήρια. [8,9] Αυτά υπάρχουν σε αφθονία στο έντερο των υγιών θηλαζόντων βρεφών. Ωστόσο, η ανάπτυξη του εντέρου μπορεί να δοκιμαστεί από αρκετούς παράγοντες στα πρώιμα στάδια της ζωής, και αυτό με τη σειρά του να οδηγήσει στη δυσβίωση και στην μη ισορροπημένη κατάσταση του ανοσοποιητικού. [1,10,11] Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να αναπτύξει το μωρό αλλεργίες αργότερα στη ζωή του. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν τις τροφικές αλλεργίες, το άσθμα και την ατοπική δερματίτιδα.
ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ
Υπάρχει πληθώρα κλινικών στοιχείων που δείχνουν ότι το ισορροπημένο έντερο κυριαρχείται από ένα είδος ωφέλιμων βακτηριδίων, που είναι γνωστά ως bifidobacterial ή δισχιδή βακτήρια. [8,9] Αυτά υπάρχουν σε αφθονία στο έντερο των υγιών θηλαζόντων βρεφών. Ωστόσο, η ανάπτυξη του εντέρου μπορεί να δοκιμαστεί από αρκετούς παράγοντες στα πρώιμα στάδια της ζωής, και αυτό με τη σειρά του να οδηγήσει στη δυσβίωση και στην μη ισορροπημένη κατάσταση του ανοσοποιητικού. [1,10,11] Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να αναπτύξει το μωρό αλλεργίες αργότερα στη ζωή του. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν τις τροφικές αλλεργίες, το άσθμα και την ατοπική δερματίτιδα.
- Είδος τοκετού. Τα βρέφη που γεννιούνται με κολπικό τοκετό έρχονται σε επαφή με διαφορετικό μικροβίωμα συγκριτικά με εκείνα που γεννιούνται με καισαρική τομή, γεγονός που τελικά επηρεάζει τη σύνθεση των βακτηρίων στο έντερό τους [12].
- Χρήση αντιβιοτικών. Μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αντιβιοτικών στο ξεκίνημα της ζωής αλλάζει και μειώνει την ποικιλομορφία του μικροβιώματος του εντέρου. [14
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες. Η έκθεση σε χημικά και ρύπους, μέσω της πέψης και/ή της εισπνοής, πιστεύεται ότι επηρεάζει τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου [52-54]
- Διατροφή στο ξεκίνημα της ζωής. Η διατροφή κατά τους πρώτους μήνες της ζωής παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του μικροβιώματος του εντέρου και ίσως επηρεάζει την ανάπτυξη αλλεργιών. [55]
ΔΙΠΛΗ ΔΡΑΣΗ ALMIRON PROSYNEO HA
ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Τα τελευταία 40 χρόνια, η Nutricia πρωτοπορεί στις διατροφικές λύσεις για τις αλλεργίες και το ανοσοποιητικό, όντας η πρώτη που εντόπισε τη σχέση μεταξύ της ανάπτυξης αλλεργιών και της ανισορροπίας στα βακτήρια του εντέρου. Με έμπνευση το μητρικό γάλα, έχουμε αναπτύξει μια σειρά διατροφικών λύσεων για την υποστήριξη παιδιών με προκλήσεις στο ανοσοποιητικό τους. Το Prosyneo HA ενισχύει το εντερικό μικροβίωμα μέσω ενός μοναδικού συνδυασμού πρεβιοτικών, προβιοτικών και ελεγχόμενης πρωτεϊνικής έκθεσης. Όπως στο μητρικό γάλα, όλα τα παραπάνω συνεργάζονται για να μιμηθούν τη δράση των καλών βακτηρίων του, που υποστηρίζουν ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα.
Σημείωση θηλασμού: Το μητρικό γάλα είναι η ιδανική τροφή για το βρέφος.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
West CE, et al. J Allergy Clin Immunol. 2015;135(1):3–13.
Walker WA, et al. Pediatr Res. 2015;77(1):220–228.
Vighi G, et al. Clin Exp Immunol. 2008;153(SUPPL. 1):3–6.
Martin R, et al. 2010;1(4):367–382.
Wopereis H, et al. Pediatr Allergy Immunol. 2014;25(5):428–438.
Belkaid Y, et al. immunity. 2017;46(4):562-576
Walker WA, et al. Pediatric Research 77(1):220–28.
Harmsen HJ, et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr. 2000;30(1):61–67.
Scholtens PAMJ, et al. J. Annu Rev Food Sci Technol. 2012;3(1):425–447.
Molloy J, et al. Int J Environ Res Public Health. 2013;10(12):7235–7256.
Lee YY, et al. J Paediatr Child Health. 2017;53(12):1152–1158.
Neu J, et al. Clin Perinatol. 2011;38(2):321–331.
Papathoma E, et al. Pediatr Allergy Immunol 2016;27(4):419–24.
Ahmadizar F, et al. Pediatr Allergy Immunol. 2017;28(5):430–437.
Mitre E, et al. JAMA Pediatr. 2018.
KozyrskyJ AL, et al. CHEST Volume 131, Issue 6, June 2007, Pages 1753–1759.
Lancet, October 2018 Vol 392.
Canani RB, et al. ISME J. 2016;10(3):742–750.
Thompson-Chagoyan OC, et al. Pediatr Allergy Immunol. 2010;21(2p2):e394–e400.
Candy DCA, et al. Pediatr Res. 2018;83(3):677–686.
Jeurink PV, et al. Crit Rev Food Sci Nutr, 2018.
Martin R, et al. Benef Microbes. 2010;1(4):367–382.
WHO. Infant and young child feeding. 2003.
Walker A. J Pediatr, 2010;156:S3–S7.
Scholtens PAMJ, et al. J. Annu Rev Food Sci Technol. 2012;3(1):425–447.
Hunt KM, et al. PLoS One, 2011;6(6):e21313.
Bergmann H, et al. British J Nutr, 2014;112:1119–28.
Gibson GR, et al. Nat Rev Gastroenterol Hepatol 2017;14(8):491–503
Jeurink PV, et al. Benef Microbes. 2013;4(1):17–30
Shamir R, et al. Wiley 2015 Milton, Brisbane, Australia, ed 1.
Moro G, et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr, 2002;34:291-5.
Cuello-Garcia et al. World Allergy Organization Journal (2016) 9:10.
Billeaud et al. Eur J Clin Nutr. 1990;44(8):577–83.
Tolia et al. JPGN. 1992;15(3):297–301.
Mihatsch et al. Acta Paediatr. 2001;90(2):196–8
Van Esch B. Tox Lett, 2013;220:95–102.
Van Esch B. PAI, 2010;21:e780–e786.
Boyle R et al. Allergy, 2016;71:701–710.
Van Esch B. PAI, 2011:22;820–826.
Van Esch B. PhamaNutrition, 2017:5;1–74.
Martín R, et al. Appl Environ Microbiol, 2009;75(4):965–9.
Soto, et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr, 2014;59(1):78–88.
Van der Aa LB, et al. Clin Exp Allergy, 2010;40:795–804.
Van Der Aa LB, et al. Allergy 2011;66(2):170–177.
Schouten B, et al. J Nutr, 2009; 139: 1398–403.
Chua M, et al. JPGN, 2017;65:102–6 (Data obtained from post hoc analysis).
Schouten B, et al. J Nutr, 2009;139:1398–403.
Chua M, et al. JPGN, 2017;65:102–6.
ΕΛΣΤΑΤ/ΕΟΠΥΥ/ΕΣΥnet October 2018 Vol 392
European center for disease prevention and control, Antimicrobial consumption in the EU/EEA Annual Epidemiological Report for 2019
Jandhyala SM et al. World J Gastroenterol. 2015: 21(29); 8787–803.
Patel MM, et al. Environ Res, 2011;111(8):1222-29
Ryan PH, et al. J Allergy Clin Immunol, 2005;116(2):279-84
Ryan PH, et al. Am J Respir Crit Care Med, 2009;180(11):1068-75
Berni Canani R, et al. Front Immunol, 2019 ;10 :191
